Vorige week moesten we lading lossen in de buurt van Rijeka, de hoofdstad van Kroatië. Het was heerlijk weer en ik had met de leerling afgesproken dat we die middag samen de wal op zouden gaan met de fietsen die speciaal voor zulke gelegenheden aan boord staan. Maar uiteindelijk waren twee anderen ons voor en zonder fiets konden we het stadje Omišalj niet bereiken. Maar toch wilde ik graag even weg en besloot alleen een stukje te gaan wandelen, uitgerust met camera uiteraard. Langs de rotsachtige oever door loofbos en laag struikgewas, langs schilderachtige baaitjes en strandjes en dat allemaal in prachtige herfstkleuren. Het was te koud om te zwemmen maar het zag er wel uitnodigend uit. Na een half uurtje lopen was ik al helemaal ontspannen.
Ik kwam een gemarkeerd wandelpad tegen en besloot de heuvel op het pad te volgen. Het liep langs een aantal historische ruïnes en verder dieper het bos in. Na een uur was ik een beetje verdwaald en bleek veel heel ergens anders dan ik had verwacht. Maar ik kon de weg terug weer vinden, gelukkig.
Aan boord ben ik inmiddels goed ingewerkt en ingeleefd. Het bevalt met met de dag beter eigenlijk. We zijn inmiddels om heel Italië heen gevaren en ook een keer naar Tarragona, langs de vulkaan Stromboli, de eilanden Menorca, Sardinië, Sicilië, Corsica en Elba, heel mooi om te zien. En nu liggen vlak bij Venetië, maar daar is zoals gewoonlijk niet veel van te merken, ons uitzicht beperkt zich tot een eindeloos landschap van pijpen, leidingen en fabrieken… Als we op zee zijn heb ik twee keer vier uur per dag de navigatiewacht van acht tot twaalf en na de middag ongeveer twee uur tijd voor onderhoud aan reddingsmiddelen en apparatuur van de ladinginstallatie. In de havens deel ik de ladingwacht met de tweede stuurman in het ritme 6 uur werk, 6 uur vrij. Tijdens die wacht moet ik toezien op het laden of lossen van de lading en alle processen die daarmee te maken hebben. De bemanning aan boord bestaat voornamelijk uit Nederlanders, Letten en enkele Indonesiërs. Het is een goede sfeer en prettig samenwerken vind ik.
In mijn twee vrije uurtjes per dag kijk ik meestal een stukje van een serie of lees een boek. We hebben een kleine bibliotheek aan boord met boeken die ook om de paar maanden omgeruild worden voor een nieuwe collectie, allemaal goed geregeld. Wat binnenkort ook goed geregeld gaat worden is internet aan boord. De fundatie voor de bol/antenne is inmiddels gelast en de bekabeling gelegd, nu maar afwachten.
Dat zijn de highligts voor zover. Het word ook hier kouder, de winter is in aantocht. Er staan enkele foto’s in het album ‘Coral Leaf’ voor de liefhebbers…
Ik wens iedereen alvast een fijne sinterklaas- en adventstijd!
Ha die Fin,
Leuk om te lezen, weer mooie foto’s. Hier alles goed, kalmpjes aan, hoewel we hebben een camper gekocht en dat geeft veel gedoe.Heb overigens de baan gekregen waar ik mee bezig was, of wist je dat al?
Groet
Stephan