Mijn volgende wacht was na de lunch de volgende dag en bijna alle zeilen waren gehesen. Maar omdat het niet zo hard waaide mochten ook de royals, de bovenste zeilen, gehesen worden. Daarvoor moesten ze wel los gemaakt worden boven op de hoogste ra en dat leek mij leuk om te doen. Bij nader inzicht, op ruim 40 meter boven deck, hangend aan een smal laddertje, leek het toch niet meer zo’n goed idee maar het uitzicht vanaf daar was adembenemend en eenmaal op de ra viel het toch mee. Gek genoeg waren er niet veel gegadigden om zo hoog te klimmen en was er genoeg gelegenheid om de dagen daarop vaak de mast in te gaan. Voor velen van de bemanning was het een primeur om met alle zeilen te varen, maar het mocht niet lang baten. We hadden zuiderwind en om in Nederland uit te komen en niet ergens in Denemarken moesten we voor de nacht over stag gaan. Daardoor was er wel genoeg te doen omdat enkele zeilen weer gestreken moesten worden. En overstag gaan met een dergelijk groot schip duurt ruim een uur en vergt de inzet van alle opvarenden. Dat ging dan keer op keer beter en vlotter.
Geslapen werd in hangmatten in twee grote verblijven waarvan één ook gebruikt werd voor de maaltijden. En omdat er zo veel mensen op kleine ruimte waren ondergebracht was het ook zaak goed rekening met elkaar te houden. We waren in drie groepen ingedeeld en hadden een vier uur op – acht uur af wachtstelsel. Het was uiteraard niet echt werken maar bezigheden zoals uitkijk houden, boeiwacht om te controleren of er niemand overboord was gevallen, brandwacht en aan het roer staan hoorde er wel bij. En als er gelegenheid voor was gaven bemanningsleden instructies over knopen en splitsen, zeiltheorie of mocht er een kijkje genomen worden in de machinekamer, op de brug en in het bemanningsverblijf. Heb mag dan wel een schip zijn van bijna 100 jaar oud, op technisch gebied was alles up-to-date met op de brug bijvoorbeeld een ECDIS kaartsysteem en satellietcommunicatie. Ook de stuurlieden waren niet verlegen om wat uitleg over de geschiedenis van het schip en het gebruik als opleidingsschip voor de Noorse marine.
Op vrijdag middag voeren we tussen andere Tall Ship’s zoals het Poolse ‘Dar Mlodziezy’ en de Noorse ‘Sörlandet’ richting de Eemshaven. De loods werd vergezeld door zijn vrouw en hij genoot klaarblijkelijk van de afwisseling om een keer een zeilschip de haven in te helpen. Daar werden we ondanks het regenachtige weer opgewacht door veel kijkers op de dijk en veel familie op de kade die dan ook in de gelegenheid gesteld werd het schip te bezichtigen. Zo eindigde voor mij en de groep Terschellingers en MIWB studenten het avontuur, een geweldige ervaring rijker! Bij de volgende gelegenheid stap ik zeker weer aan boord van de Statsraad Lehmkuhl of een anders groot zeilschip.
Klik op het fototoestel om het album van deze reis te bekijken. Bekijk mehr informatie over de Statsraad Lehmkuhl en zeilen via At Sea Sail Training door op de links te klikken.
