Het land waar de rivier in de grond verdwijnt. Dat is de betekenis van “Waitomo”, een gebied wat door de invloed van de vulkanen in de buurt heel willekeurig heuvelachtig is en waar honderden grotten te vinden zijn. Alleen met een gids mochten we naar binnen dus we boekten een toer samen met drie andere reizigers. We kregen uitgebreide instructies hoe we moesten abseilen en we konden oefenen op een veld. Maar al snel gingen we de diepte in tot wel 50 meter onder de grond. We zagen de indrukwekkende formaties van druipsteen, we konden een aal zien en zelfs aaien (glibberig) en het indrukwekkendste waren de gloeiwormpjes. Deze doorzichtige beestjes zitten onder het plafond en door zogenaamde bioluminescentie geven ze lichtblauw of lichtgroen licht af en ontstaat er een immense sterrenhemel. Het is moeilijk te beschrijven maar deze foto’s geven een impressie van de gehele toer.
{artcolorbox theme=”3″ transition=”fade” previewWidth=”75″ previewHeight=”75″ sort=”asc” slideshow=”true” path=”images/stories/caves”/}
Die middag reden we door richting Mt. Ngauruhoe, de berg die in de film “Lord of the Rings” Mt. Doom word genoemd. Onderweg kwamen we een Zwitsers stelletje reizigers tegen, Stefan en Mirjam, die we eerder al hadden gesproken in de buurt van de grotten. We besloten samen naar de vulkaan te gaan en daar de dagwandeling te lopen. Het is een populair gebied maar omdat we om zes uur al op pad waren konden we de grote massa grotendeels ontwijken. Het was een bijzondere wandeling en soms waande ik mij op een andere planeet, zeker op momenten dat het mistig was. In combinatie met de beklimming van de krater was het een flinke tocht en we waren dan ook blij om die avond de camping te bereiken. Uitrusten en klaar maken voor een lange autorit de volgende dag; daarover later meer…
{artcolorbox theme=”3″ transition=”fade” previewWidth=”75″ previewHeight=”75″ sort=”asc” slideshow=”true” path=”images/stories/doom”/}
